İçinde güneş renginde ayçiçekleri.
Uzamış boyunları aşar boyumuzu.
En az güneş kadar alır başımızı.
İçinde kaybolup dururum.
Kaybolmuş bedenini ararım en çok.
Ruhun bendedir, kaybolamaz.
Ayaklarım hızlı koşar sen olunca aranan.
Ellerim her yeri kolaçan eder.
Gözlerim gözlerini arar her fidanda.
Yeni tohumlar düşerken toprağa.
Ben yanında olmak isterim, sende benimle.
Yeni fidanları biz ekmeliyiz.
Hepsi bir bir karışmalı toprağa.
Can suları dökülmeli diplerine.
Büyük bir ayinin parçası gibi.
Onlar büyümeliler hızla, bahar sona ermeden.
Boyumuzu geçmeli bir an önce.
Sonrasınra ayçiçeklerinden bir orman olacak önümüzde
Sen kaçmalısın, koşmalısın, koşacaksın.
Sarılmalısın belki bir ayçiçeğinin boynuna.
Beni beklemelisin oracıkta.
Kaybolmamalısın.
Uyumalısın biraz serin gölgesinde.
Rüzgar ferahlatırken, beni beklemelisin orada.
Ben geleceğim hemen, gelirim yanına.
Ayrılamam ki senden, ayrılamazsın ki benden.
Ayçiçeklerinden kocaman bir bahçemiz olur.
İçinde senin durmadan koşabileceğin.
Ve saklandıkça seni bulacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder