Ağaç

Yemyeşil yapraklarıyla uzanıyor çevresine.
Elleri bu kadar uzun bir ağaç işte.
Yaprakları canlıyken henüz.
Kökleri kim bilir ne kadar derinlere inmiştir onun.
Ulaşmıştır temiz su kaynaklarına.
Kalın gövdesiyle korumuştur kendini.
Korumak istediğim gibi seni.
Bir ağaç ki, heybetiyle durur dimdik.
Ormanın boyunu aşarda ulaşır semaya.
Kimse durduramaz onu.
Sen koşmak istersin çevresinde.
Ben tutamam seni.
Yakalayamam belki, koşarsın, durmadan.
Soluk aldırmazsın bana.
Bir ağaç ki o istersin yanında olmak.
Belki zirvesine tırmanmak.
Ulaşmak istersin onun dallarına.
Sen uçmak istersin aslında.
Hiç durmamak yeryüzünde.
Bilirim yeryüzü sana alçak gelir.
Senin yerin yukarılardır.
Bu ağaçlar ki yeşili senin yeşiline benzemek ister.
Seninle olmak ister hepsi.
Bütün ormanda bütün ağaçlar bütün heybetleriyle.
Sana ev sahibi olmak ister.
Kovuklarından sana bir yuva yaparlar.
Dallarına bir ev inşaa etmeni beklerler.
Meyvelerinden yemeni ister hepsi.
Sana kurtarıcı diye bakarlar, sevgi diye bakarlar.
Bilirler seni, bilirler sevgini, isterler seni.