Birden kaldırımlardan taşan kalabalıkta onun da olabileceği aklıma geldi.
İçimdeki sıkıntı eridi.
Yusuf Atılgan, Aylak Adam
Bu kalabalıklarda bir yerde sen olmalısın.
Muhtemelen bir yerlerden beni izliyorsundur.
Sen hep beni izlersin.
Her adımımı takip ediyormuşsun.
Öyle dedi bana rüzgar.
Hep beni soruyormuşsun.
Sen izlerken beni.
Adımlarımı daha hafif atıyorum.
Dans ediyorum kaldırımlarda.
Kollarımda sen varmış gibi.
Yavaş yavaş yürüyorum sokaklarda.
Ayaklarım sürünüyor yere seninleyken.
Çok uzun zaman gerekiyor bunun için.
Her şey çok kısa olamaz.
Zaman uzayıp gider bazen.
Belki oda durmaya karar verir bir gün.
Kaldırım taşları gibi birbirinden ayrık.
Deniz uzanır önümüzde.
Gemi arkasında yeşili bırakır.
Kız kulesi seninleyken çok sönük.
Yeşillikler siyahın ardına sinmiş.
Bulutlar dolanır durur.
Karar veremez yağmur olup üzerimize düşmeye.
Korkarlar seni ıslatmaktan.
Hasta olursun diye.
Güneş çıkmaya çekinir ben seninleyken.
Senden sönük olmaya dayanamaz.
Korkar artık yüzünü göstermeye.
Seni izlerken ben.
Ne bir şey gelir aklıma.
Ne bir düşünce.
Sadece sen benimlesin.
Budur yaşantıdaki büyük sır.
Perdenin arkasına gizlenmiştir.
Şimdi aylak aylak dolaşıyoruz sokaklarda.
Seninle ben.
Ardımızda küçük bir dünya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder