Her Sabah Seninle Uyanmak

"ciğerime öyle doldurmuşum ki seni 
sabah uyandığımda boğazıma kadar sen vardın. "


Sen varsın içimde, her uyanışımda,
ve her gece yatarken içimde;
İçimde bir yerde, sen varsın.
Boğazımda takılı,
Alyuvarlarıma işlemiş,
Kanıma karışıp kalbime ulaşmışsın.
İçten içe fethetmişsin içimdeki diyârları.
Sana itaatte hücrelerim,
Bana karşı ayaklanmış.
Benim sözüm geçmez,
Kendime bile, senden sonra.
-Her sabaha seninle uyanıyorum, içimde büyümüş.-
Saçlarımı sen tara,
Yüzümü sen yıka,
Muhtacım.
Ellerimi uzanmış sana,
Yüzüne değse bütün parmaklarım;
ve ben ciğerlerimden başlayarak,
Bütün dokularıma kadar karıştırsam seni;
Kendi isteğimle.
Teslim ederim bu kaleleri,
Gelsen.
Kabul fetihnâmeler.
-Her sabah seninle uyanmak var.-
Gecenin karanlığı sökülmekte.
Her gecenin sonu bu,
Günün seninle aydınlanacağını bilmek,
Başlamak sondan;
Her yeri aydınlatmak.
Baştan sona adınla titreyen beden.
Beynimin zarına işlemişliğin.
Sen olmasaydın sabahta,
Bu geceler biter miydi?
Bu karanlıklar aydınlığa,
Kavuşur mu?*
Sen varsın diye doğmakta sabah.
-Sabah doğmakta.-
Senin adın anılsın diye dillenmekte diller.
Ben teslim sana,
Her sabah ve her gece,
Varlık ve yokluk.

Her sabaha seninle uyanmak.
Her sabaha biraz daha sen olarak uyanmak.
Benliğim erimekte,
Senleşiyorum zamanla.