Bu Şehir Güzelliğini Sana Borçludur

"Bu şehir güzelse senin yüzünden." 
Nazım Hikmet Ran

Sen, bu şehri güzel kılıyorsun.
Üzerine köprü kurdukları bu diyar,
Martıların uçuştukları bu gökyüzü,
Balıkların beslendikleri bu deniz,
Vapurların uğramadan geçmedikleri bu liman,
Hepsinin anlamısın sen.
Sen varsın diye güzel bu topraklar,
Altın olan topraktan ziyade sen.
Senin gönlünün zenginliği burayı zengin kılan.
Sen varsın diye uçar burada kuşlar,
Bahar sen varsın diye gelir hızla.
Sen yoksan hep sonbahar,
Sen yoksan her yerde tipi, fırtına, kar;
Sen yoksan sel basar bu semtleri,
Yakar gönülden bendleri,
Boşanır bütün bulutlar.
Sokaklarda kimsesizliğin etkisi,
Kaldırımlar dar ve uzun.
İçine kapanık bir adam,
Siyahlara bürünmüş yürür yolunda,
Paltosunun yakası kapar yüzünü,
Boğazı düğümlenir her adımında.
Sen olduğun için var güzel olan çok şey,
Sen yoksun diye güzelliğini de kaybeden.
Sana muhtaç olan çok insan var,
Ben, belki de sadece ben.
-Ki kim gerek sana başka?-
Sen kalmalısın sadece.
Varlığın öyle ki, yemek, içmek, barınmak gibi.
Ruhum çeker senin açlığını,
Kanım senin kanına karışmak,
Ruhum seni sığınacak liman seçmeyi diler.
Bu şehri sensin güzel kılan;
Senin için Galata bu kadar büyüleyici,
Ayasofya dingin,
Süleymaniye'de asırların bilgeliği,
ve içinde ben.
Bunun içindir güneşin erken doğuşu,
Batmak bilmeyişi,
Yaz günleri.
-Ki kış üşütür içimizi tenimiz kadar.-
Minarelerden gelen ses, uyanmam içindir,
Çalan şarkı ateşlenmek.
Bu şehir güzel,
Sen varsın diye,
Senin için.