IV. Tekil Kişi: Yalnızlık

Çok kalabalıkta çok yalnız.
Çok gürültüde çok sessiz.
Çok gecede çok güneş.
Çok çoğullukta tekil olma durumu.
Artık IV.tekil kişi gibiyim.
Çoğulların hiçbiri kabul etmedi.
Tekillere sığındım.
Onlarda yanlarına almayıp yol gösterdiler.
Bende IV.tekil kişi oldum.
Hepsinden bağımsız.
Hem böylece belki bir yolunu bulup çoğulda olabilirim.
Belki birgün IV.çoğuk kişi olma mertebesine ulaşılabilir.
Artık cümle yapıları tamamen değişmeli.
Aileye yeni bir birey katıldı.
Bütün cümleleri yakmak ve yenisini inşaa etmek istiyor.
Görülmemiş bir düzen istiyor.
Artık bütün çekim ekleri yeniden düzenlenebilir.
Yeni bir ek geldi hepsine.
Henüz bilinmeyen.
İsminin tesiri bile hepsini değiştirebilir.
Artık yalnızlık geldi.
Hiç gitmemişken tekrar geri geldi.
Efsane geri geldi, yalnızlık geldi.
Bir daha geldi, gitti, geldi.
Uzaklaşamadan yine geldi.
Adını gizleyerek geri geldi.
Ben olarak yeniden geldi.
Artık IV. tekil kişi olarak, isminin başına bir ünvan alarak geldi.
Belki bu onu kral yapmadı.
Ve ya hanedana onuda dahil etmedi.
Ama bu onu hepsinden ayırdı.
Adını ölümsüz kıldı.
Ölümsüz olan varlığının adını dahi ölümsüzleştirdi.
Bu sefer yalnızlık bir beden bulup geri geldi.
Artık onu görmediğini söyleyenlere görünmek istiyordu.
Ben artık IV.tekil kişi.
Ne iyelik olabilirim artık, ne nesne.
Sadece bir ek olarak varız artık.
Saklı cümlelerde.