Artık öğrendiği bir şey vardı: Başkalarıyla paylaşılmayan zenginlikler insanı mahvediyordu.
Michael Ende, Momo (Sf.239)
Seninle olmadıktan sonra zenginlik anlamsız oluyor.
Zenginlik kelimesi senin yanında yoksul kalıyor.
Sen fakirliği zenginlik kılıyorsun.
Seninle paylaşmadığım anlar beni mahvediyor.
Sensiz olmak yoksulluğun ta kendisi bence.
Sen zenginliğin ta kendisisin.
Zengin olmak sana sahip olmaktan geliyor.
Seninle olunca zengin oluyorum.
Yoksa ben yoksulun tekiyim.
Biçare avuç açarım sana.
Gönül sultanlığım zengin,
Toprakları çokca geniştir.
Artık insanoğlunun öğrenmesi gereken şeyler var.
Zenginliğin kaynağını yanlış anlıyorlar.
Yanlış anladıklarını yanlış yerlerde arıyorlar.
Ne mutlu zenginliği elinde tutana.
Ne kötü zenginliğini saklayana.
Gönül fakiri olup yoksullaşana.
İnsanı mahvolur bu cimrilikle.
Paylaşmadıkça fakirleşir herkes.
Paylaşınca zenginleşir her şey.
Ben seninle paylaşıyorum her şeyi.
Zenginlik senden geliyor.
Sen zengin kılıyorsun.
Yoksulluğu uzak tutuyorsun.
Kalbim senin zenginliğinle dolu.
Çil çil altın misali dört bucak seninle dolu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder