Ölü Şehir

-Hiç çekilmez bir şehrin ölüsü.-
Küf kokan sokaklarda,
Üzerine yağan çamur altında,
Nasıl yürür bir insan,
Vakit epeyce solgunken.
Zamanın daraldığı noktada,
Kuş cesetleri yağar,
Bulantılı caddelere.
-Ölüsü hiç çekilmez bir şehrin.-
Midem daha bulanık bu şehirden,
Varlığım.
İğrenme yayılır şehre,
Buram buram 'korku' kokan şehre;
Çünkü her şey,
Kaybedilmiştir,
Vaktinden önce.
-Ölgün şehirlerde açmaz çiçek.-
Dikilir ağaçlar yalnızca,
Ölülerin başuçlarına,
Renksiz bir işaret diye,
Unutulmuşlukların hayat buluşuna.
Bir şehrin ölüsünü,
Hiç farkeden var mı;
Bir şehrin nasıl öldüğünü,
Bilen var mı;
Bir şehri kimin öldürdüğünü,
Gören var mı;
Bir şehrin son çırpınışlarını,
Duyan var mı?
Ölümüm şehirle birlikte:
İnsan, ölür şehriyle beraber,
Gömülür şehrine,
Kokar şehir ölüm gibi:
İnsansa ölümün kendisi.