Günlerden Kış, Mevsimlerden Sonbahar

       Mevsimlerden kış, oysa hüküm süren sonbahar. Sonbaharın büyüsüne kapılan kış, onu yaşatmaya devam ediyor. Kış, sonbahara aşık olmuş, sonbaharın gitmemesi için geç geliyor. Sonbaharın yokluğunu hiç kaldıramıyor. Sonbahar, kışın gelmesini bekliyor. Bir kış günü doğan bende, sonbaharda doğan sana boyun eğdim. Ve yine senin hükmün sürüyor.

       Kış, beyaza boyayacak tüm dünyayı. Bir baştan bir başa beyaz bir çarşaf gibi saracak her yeri. Beyaz bir örtü görecek, dünyası küçük olan insanlar. Aynı anda hem sonbahar hemde kışın hüküm sürdüğü bir yer var mıdır, varsa biz oraya gidelim. Ben kışı bırakıp sonbaharı, sen sonbaharı bırakıp kışı yaşa. İkimiz iki ayrı mevsimi aynı anda yaşayalım. Böyle bir yer varsa biz oraya gidelim, var mı diye arayışına girelim.

       Kış içinde sonbaharı barındırıyor. Kar bazen ıslak yağıyor. Yağmurla beraber iniyor yeryüzüne. Her kar tanesi içinde yağmuru barındırıyor, erimek için yine yağmuru bekliyor. Sonbaharın yağmurları kışın karını mahvediyor, karı eritip götürüyor. Sonbahar kışa boyun eğmiyor, direniyor. Direndikçe kışın sonunu getiriyor. Kışın hükmü kısa sürer, gelir ve gider. İki yağmurun arasında, iki baharın arasında kısa bir ömür sürer. Sonbahar ile ilkbahar çepeçevre sarmıştır kışı. Kış bu ikisi arasında, ikisindende uzakta bir hayat sürer.

       Sonbahar, kışın gelmesini bekliyor. İlkbahar kışın gitmesini bekliyor. Bu ikisi kışı aralarında kıstırmışlar, onu kısıtlıyorlar. Sende bir sonbaharda geldin. Hüküm sürdün kışın ülkesinde. Karları erittin, buz tutmuş her yeri ısıttın ve bu beyaz örtüyü tek bir hamlede savurup attın. Kış, gitti; sen baharı daha çok seviyorsun diye.

       Sonbahar kalsın diye geç geldi kış, gitmeyi bilmiyor hâlâ. Kış, tüm baharlara boyun eğiyor. Kışın doğan ben, sonbaharda doğan sana boyun eğiyorum. Biz ömrümüzden alıp size veriyoruz. Bende kış gibiyim, buz tuttum. Sen sonbahar gibisin, her yeri kendin gibi yaptın, şimdi her yerde belli belirsiz bir yağmur var. Her defasında sana boyun eğiyoruz, bu bizim fermanımızmış gibi. Bir türlü gitmiyorsun, sonbahar gibi. Kış günlerinde sonbahar mevsimi hüküm sürüyor, hâlâ. Günlerden kış, mevsimlerden sonbahar. Bir kış günü hüküm sürüyorsun yine, kış hâlinden memnun oysa. Bir kış günü doğan bende, sonbaharda doğan sana boyun eğdim. Ve yine senin hükmün sürüyor.