Aynasız Ev

"Bir güzele güzelliğini hatırlatmak isterdim, aynalardan evvel." - (Kelebeğin Rüyası)


Kırdım tek tek tüm aynaları,
Uzak köşesinde boyasız duvarın.
Hiçbir şeyi göstermeyen ayna kırıkları,
Tam karşısında gözlerini ona diken,
Can kırıkları taşıyan ölü ruhları,
Savurdum tek tek tüm camları.
Ayaklarına batsın diye sevginin yoksunları.
Kafesten kaçan özgür kuşları,
Hepsini bıraktım feraha ersin diye.
Boyasız duvarlarda cisim yok.

Ne saat ne bir resim...

Şiir yazmayı unutmuş bir şair misali,

Kopuzunu kıran delirmiş ozan.

Sesini kaybetmiş insan çıldırıyor,

Sesleri sözlerden ibaret sanıyor.

Gün gelince göçüp gidiyor.

Aynasız bir evin, aynasız bir duvarına karşı;

Güzelliği kendi içinde yok ederek,

Göçüp gidiyor güzelin ne olduğunu anlamadan.

Kırdım tek tek tüm aynaları.

Duvarları boşalttım hep;

Seni bir ben anlatırım, bir ben söylerim.

Güzelliğini ancak ben yazar, ben dillendiririm.

Ne sen gör, aynasız evinde;

Ne başkası görsün, muazzam yüzünde.