Kutsanmış

"Sana her baktığımda, kendimi seçilmiş, kutsanmış ve cennetle müjdelenmiş gibi hissediyorum."(Murat Menteş)

Ben ancak kutsanmış olabilirim.
Seni tanımak için kutsanmak gerekir.
Sensiz bir yol gözükmemekte.
Aksi halde bütün karanlıklar çökerdi üzerime.
Kutsandığım için seni tanıdım.
Seni tanıdığım için kutsanmışım.
Kutsallık ancak ve ancak böyle olabilir.
Yoksa her şey basitleşmez miydi?
Basitlikten kurtaran sensin içinde olduğum her şarttan.
Münezzeh bir yapın var senin daima.
Sürekli yeniliyorsun hayatı.
Sürekli damarıma yeni bir kan olarak akıyorsun.
Sürekli dolaştırıyorum seni kanımda.
Bir nefes seni çekiyorum içime.
Kutsal bir nesne olmalısın sen ancak.
Yoksa olamazdı böyle bir şey.
Sen olmadan yapılamazdı.
Sen olmadan yaşanamazdı.
Sen olmasan olamazdı.
Kutsal bir ayin gibi seninle olmak.
Dolaşmak, konuşmak.
Senin varlığın pahalaştırıyor her şeyi.
Seninle yükseliyor değeri insanın.
Senin sayende doğuyor insanüstü.
Sen varsın diye daha güzel oluyor dünya.
Şimdi kutsanmış gibi her şey.
Kutsanmış hissediyorum.
Kutsandık belki de.