Kara Oda

Kara oda, penceresiz.
Kapkaranlık, insanın düşleri gibi.
Anlatsaydım da, dinlemeyeceklerdi beni.
Deli derlerdi, deliydim de.
Kalbime avuç avuç toprak atarken,
ve hatta ruhumu çiğneyip girerken,
Mezarlık dedikleri bedenime,
Yüzlerinde yalnızca acıma olacaktı.
Söz verselerdi de tutmayacaklardı;
Doğuşundan itibaren kara yazgılı,
Diyemeyeceklerdi, sözlerini yutacaklardı.
Rabb al beni buradan,
Katlanamıyorum artık,
Her ölen beni de öldürüyor,
Her gömülüş benim üzerime,
Kürek kürek toprak attılar kalbime,
Ruhumu çiğneyerek girdiler mezarlıklarına.
Rabb, önce beni öldür
ve sonra söz verdiğin gibi şeytanı.
Dayanamıyorum artık.
Siyah bir oda, penceresiz;
Dünyanın içinde olup da sanki değilmiş gibi.
Rabbim, seni seviyorum ama affet beni,
İnsanlarla yaşayamıyorum.