Çok fazla vakti yoktur;
Ölmek üzere olanın,
Ölmeye yatanın.
Bir kelebek misali ömür,
Tükendi gitti kozadan çıkmaya çalışırken.
Kadınların tenine örtecek,
İpeğe bulanan bedenimiz.
Hasta yatağı ölüm kokar,
Biraz da taze-sıcak,
Şurup kokar çocukların hiç sevmemecesine.
Bir karınca mıydık ki,
Kısa adımlarla uzun yolların peşindeydik.
Biz koştururduk,
Yollar hiç bitmezdi.
Başımda yine deli ölümler var.
Ah cânım ölümcüğüm,
Sen, delisin.
Tükettim bugün kelimeleri,
Bir dikişte hepsini içtim;
Ölüm kokan şurup şişesinden,
Hasta kokan hasta-hânede.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder