Adem'den Havva'sına XX

Havva'ya;

Bir ağacın gölgesinde, bir başka ağacın korumasında, bir daha başka ağacın kovuğunda.
Senle uyandım bugün Havva, göğsümde uyuyordun, hiç kımıldamadan.
Nefes alış verişlerin gayet naifti, kirpiklerin belli belirsiz kıpırdıyordu.
Bir kuş ağacın tepesine yuva yapmış, ağır ağır bir şeyler söylüyordu.
Göğsümdeki uykundan hiç uyanma Havva, uyanırsan kalkıp gidersin diye korkuyorum.
Sonra kendim uyanıyorum, sen yoksun yanımda, gördüğüm kirpiklerin değil.
Ne mel'un bir yer burası, ne mel'un kuşlar bunlar, senden haber getirmediler.
O esip gürleyen rüzgâr nerede, senin kokunu taşımakla yükümlü olan.
Güneş nerde, ay nerde, niye seni aydınlatıp bana göstermiyorlar?
Gözlerime mil çekildi, dilim boğazımda düğümlendi, kulaklarım işitmez.
Yokluğunla bu ömür, sen şahit ol ki geçmez; asla ve asla tükenmez.
Ne yana gideyim şimdi, sen doğumda mısın batımda mısın.
Güneş her sabah senle olduğu için mi bu kadar güzel doğar, yoksa;
Güneş her akşam senle olmak için mi bu kadar hızlı batar, gel anlat bana.
Gel anlat da bu şaibeli bilmece çözülsün. Cevabını yalnız senin bildiğin bilmece olmaz!
Bir sırrın var ise eğer, gel o sırra beraber erelim. Ermişlerin varlığını paylaşalım.
Bak, kimse yok bizden başka, dünya bomboş, sırrımızı herkesten saklarız.
Bir sır varsa eğer, bizim sırrımız olsun, biz senle bir sırrı da paylaşalım, onca şeyle beraber.
Ki sen, en güzel sırların, en güzel yerindesin, en güzel sırrımsın benim.
Ben ki o sırrı kendime dahi açmaz, kendi içimde kendimden saklarım.
Sır dediğinde böyle saklanır. Sır, sır içinde hapsedilir. Ey, en güzel sırrım!
Varlığımın sırrı, varlığımda sırlığını bulan, varlığıyla sırlanan, benim mühürlediğim!
Yok bu âlemde senin gibi bir sen daha, Yaratan yaratmış bizi birbirimize bir diye.
Ki o eşi olmayan, eşsizliğini göstermek için her kulunu denk kıldı. Hamdolsun.
Seni bana gösterdi, valığı yüce olsun! Şimdi sen gel Havva, bu güneş tekrar doğsun.
Karalığın içindeyim, kapkarayım; kömür gibi, is gibi.
Uçtu tepemdeki kuş, göğsümde uyuyan sen uyandın, ben bir başıma kaldım.
Dünya, dünya, dünya... Sadece geçici, kalan o değil, sen kalmalısın sonsuzluğa.

Göğsümde uyu, göğsümde uyan ve benle kal. Sen kalmalısın sonsuzluğa.
XX