Esir Ticareti

“Belki bir şeylere sahipsin, ama kendi varlığın yok.”

Franz Kafka


Çünkü, kendi varlığını kaybettin.
İnsan, kendinde olmayanın peşindedir.
Kendinde olanı korumak, bu düşünülemez.
Hep sahip olmak varken, hiç kendini vermek olmaz.
İnsan, insana mı muhtaçtır?
İnsan, niçin kendinden kaçar, bir insana köle olur,
Köleliğini kendisi ilan ederek.
Böyle böyle giderek yayılır o korkunç esaret,
Afrika'dan getirilen siyahî bir köle,
Amerika'da güneyli esirler,
Dünyanın her yerinde giderek uzayan bu zincir,
İçerisinde kayboluyor insanlık,
İnsan pekçok şeye sahip olurken,
Esir bırakıyor kendi varlığını.
Ben sahibim şimdi, neye sahip olduğumu bilmeden.
Sahipliğime tek delil bunu göstererek.
İnsan, neye sahip olduğunu iddia ederse,
İlk kaybedeceği o olurken, ben,
Benden başka bir şeye sahip değilim,
Ki artık o da bana ait değilken.
Yaşasın, bu benden uzak özgürlük!
Esir ticareti tekrar başladı,
Pazarlarda çarşaf çarşaf insan satılıyor.
Kendini kaybetmiş her insan,
Ucuz bir meblağa kapaklanıyor.
Benim gibi kalbi göğüs kafesine esir düşenler,
Varlığını dünden yok sayıyor.