Bizi bir daha kimse göremez artık. Franz Kafka
Görünmezliğin içinde bir görünür,
Her zaman bulunur.
Sensizlikle kaplı gökyüzünde bir seda,
Her zaman duyulur.
İnsan insanı insanlıktan çıkarak katlederken,
Bende insanlığı diriltecek bir sen bulunur.
Afrika'da en köhne kabilenin içinde,
Henüz kimsenin haberdar olmadığı,
İyiliğin özü bulunur.
Amazonların en karanlık noktasında,
Yeşil bir duvarla çevrili kozanın içinde,
Tüm insanlığı güzelliğiyle büyüleyecek,
Yekpâre bir kelebek bulunur.
Kutuplarda dolanıp duran penguenler gibi,
Arayışınla kaplı buzdan denizlerde,
Beni ısıtacak bir güneş,
Senin dudaklarının arasında bulunur.
Bir ben fazla, benden yoksun olan dünyaya.
Bir sen eksik, seni tanımamışlara.
Bak, ben birliğin özünü ararım,
Onu sende bulmak için,
Hiç şüphesiz dünyayı delik deşik ederim.
Çok değil bir karıncaya iki karınca,
Üç çiçeğe dört çiçek.
Hepsi, hepsinden daha fazla; kendine muhtaç.
Çok evvelden yaratıldı âb-ı hayat,
Arayıp bul onu hüsn-ü hayat.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder