Çok Bakınca Çoğalır

Her şey geçer bir gün, zaten önemli olan geçmeyenler.
Çok bakınca çoğalır.

Sen çok baktığımca çoğaldın,
Sığdıramadım seni kendime.

Sen sığamazsın.

Bende bir ben daha bulup, seni ona sakladım.

Bu başka ben'i, sana sakladım.

Ufuk çizgisi boyunca yürüdüm.

Tâ ki varana dek güneşin ülküsüne,

Ayın ışığında açana dek sarı laleler, yürüdüm.

Vardım bir koca kara parçasına, adını sen koydum.

Yüreğimin içine senden bir yürek koydum.
Bir yürekle yönettim tüm bedenimi,
Beynin hakimiyetini kırdım.

Kanım ona yâr oldu, kanım kandaşını buldu.

Çok bakınca çoğalır insan.
Anladım, anladım gözlerinde kaybolduğumda.
Her baktığımda bir başka âlemde uyandığımda.
Görmüyorsa insan baktıkça,
Giderek küçülmüyorsa, giderek büyüyenin karşısında;
Âmâdır o, görmeyi bilmeyenin tekidir.
Henüz kalbi atmayanın biridir.