Sensiz Karanlıktayım

Anlamıyor musun ? Gökyüzü güneş olsa, sensiz karanlıktayım. 
Ümit Yaşar Oğuzcan

Karanlıklar içindeyim ben.
Sen yoksun çünkü.
Varsanda çok uzaktasın.
Işığın rengi çok soluk.
Sadece kıvılcımları geliyor bana.
Kıvılcımları bile yakıyor beni.
Güneş gibi yakar mı beni ateş?
Koca gezegenleri sürükler misin peşinden?
Başını alıp gidersen bizde gelebilir miyiz seninle?
Karanlıkta yolumuzu bulamayız ki biz.
Biz muhtacız senden gelen ışığa.
Sen yoksan güneş hangi yüzle doğabilir?
Doğarsa bile biz bakamayız ona.
Çünkü artık dünyamızı aydınlatamaz o.
Sen hiçbir zaman uzaklaşma.
Merkezdesin, her şeyin içinde.
Güneş tepemizdede olsa.
Sen yokken karanlık bu dünya.
Karanlıklar içerisinde bütün doğa.
Bitkiler bile fotosentez yapamazlar.
Onlarda seni beklerler artık.
Güneş ışığıda senden beslenir.
Geceleri aydınlatan ay, ışığını senden alır.
Bende salımla açıldım okyanuslara.
Tepemde sıcak bir güneş.
Senin kadar değil.
Ve karanlıktayım ben.
Karanlıktayız biz.
Gel ve kurtar artık.