Her yerde senden gelen esintiler var.
Senin rüzgarınla dönüyor pervaneler.
Esiyor yeller en şiddetli hâlde.
Rüzgar güllerini severim ben.
Onlar kadar özgür olmak isterim.
Ama muhtaç olmamak rüzgara.
Onlar gibi dönmek isterim sonsuzca.
Rüzgar gülünden bahsediyorum.
Çocukluğumuzda yaptıklarımızdan.
En küçük esintilerle başımızı döndürenlerden.
Önceden rüzgar gülü döndürürdü başımızı.
Artık sen döndürüyorsun.
Önceden rüzgar için dua ederdik.
Ve döndürmesi için onu sonsuzca.
Şimdi senin için ediyoruz.
Sayısızca dolanırsın.
Durmadan bizi döndürürsün.
Bulutların üzerinde yürütürsün.
Rüzgarı bize tanık gösterirsin
Rüzgar gülü olmak zor olsa gerek.
Sürekli dönmek için rüzgar gerek.
Rüzgar kesilirse uçmak gerek.
Nefesim yettiğince üflerim ben.
Kıpkırmızı kesilene kadar tüketirim oksijeni.
Sen hep dönersin.
Bende dönerim seninle.
Bitmez bu dönüş.
Semazen gibi takılıp kalırız biz.
Durmadan aynı nakaratı tekrarlayarak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder