Seni anlatmak istiyorum herkese, hiçbir harf kullanmadan.
Kelimelere sığınmadan ifade etmek istiyorum seni.
İçten gelen notaları vücut dilime dökmek istiyorum.
Bütün sağırlar bile varlığından haberdar olsun istiyorum.
Bütün dilsizlere bile senin nasıl biri olduğunu anlatmayı öğretmek istiyorum.
Bütün görmeyenler dahi senin güzelliğini hayâl etsin istiyorum.
Dünya üzerinde senden habersiz hiç milim kalmasın istiyorum.
Gökyüzünden senin güzelliğinin kırıntıları, güneşte senin aydınlığının zerreleri ve gökyüzünde senin içsel berraklığının parçacıkları olsun istiyorum.
Sessiz sinema oynamak geliyor içimden.
Seni haykırarak anlatmak istiyorum.
Seni bağıra çağıra herkese öğretmek istiyorum.
Senin benim 'öğretimsin.'
İnsanlığa öğreteceğim gerçeksin sen.
İnsanlığa ezberleteceğim, okutacağım ve yazdıracağım gerçeksin.
Katıksız bir gerçek ile anlatacağım seni.
Su katılmamış bir şekilde saf olarak sergileyeceğim seni.
Sessiz sinema oynamak geliyor içimden.
Kimse olmasada seninle oynayalım biz.
Kimseye ihtiyacımız yok ki zaten.
Biz onlara değil bize muhtacız.
Biz masallara değil gerçeklere muhtacız.
Biz kendi masalımızı kendimiz yazar, kendi hikâyemizi anlatabiliriz.
İnsanlara hiç bilmedikleri şeyleri gösterebiliriz.
Onlara teoride öğretilenin pratiğini anlatabiliriz.
Herkesin düşlediğini biz gerçek kılabiliriz.
Gerçek kılmakta bizim elimizde, herşeyin olduğu gibi.
Herkesten korudum ben;
Seni kendime sakladıııııımm.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder