Tabiatın içinde yalnız bırakıldım,
Kimin adını Havva koydular,
Ben henüz Âdem olmadan;
Sen benden önce mi doğdun?
Senden önce doğmadıysam,
Senden önce ölemez miyim;
Kim tuttu mahremiyetimin uçlarını,
Ben henüz hazır değilim, gelmeye.
Gövdemde dalların çizikleri var, affet,
Dikenler tünedi bedenimden,
Ben bir ağacın insan haliyim, köküm gökte.
Âşk, senin içindeki hayatken Havva,
Ölümün eşiğinde kim kucaklayacak beni,
Henüz çok erken doğmam için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder