Kendi sıkışmışlığının kapanlarıyla.
Solgun gövdeden çıkan kırık bir dal;
Köle özgür, efendisinden.
Zincirleriyle tutsak yere, sözde köle;
Düşünceleriyle özgür göğe, efendi özne.
Efendisinden özgür köle,
Baltanın yolunu kaybettiği ormanda.
Görülmemiş gecenin içinden gelen,
Savruk dörtnala atlarını koşturan.
Giyinemeyi unutmuş kefenini ölü,
Ardına bile bakmadan giden gömülü.
Nallara karışan hancılar, yerde izi kalan adımlar;
Kaçmaya yeltenmeyen kölelik alâmetleri.
Gönülçelen bir köle efendisini kıskandıran,
Tüm tutsaklıklar insanın içinden semaya yükselen.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder